Live Optics | Stała światłocia | Uwagi dotyczące dystrybucji zasobów maszyny wirtualnej

Dystrybucja zasobów maszyn wirtualnych jest pierwszym z serii wykresów zaprojektowanych w celu zrozumienia alokacji zasobów na poziomie maszyny wirtualnej w środowiskach zwirtualizowanych.

Wszystkie maszyny wirtualne mają pewną alokację procesora wirtualnego, pamięci i pojemności. Jednak nie wszystkie są rozdzielane jednakowo.

W wielu środowiskach tylko mniejszy procent może reprezentować nieproporcjonalną własność tych zasobów, podczas gdy inne są raczej standardowe.

Ten wykres przedstawia 95-procentową wartość następujących elementów:

• 95% wartości całkowitej liczby procesorów wirtualnych przypisanych do wszystkich maszyn wirtualnych
• 95% wartości całkowitej pamięci przypisanej w GB do wszystkich maszyn wirtualnych
• 95% wartości pojemności przypisanej do wszystkich maszyn wirtualnych  

Maszyny wirtualne wartości odstających

Jeśli jakakolwiek maszyna wirtualna przekroczy limit 95% dla któregokolwiek z tych zasobów, jest uznawana za wyjątkową.

Te maszyny wirtualne najprawdopodobniej będą generować największe koszty i mają najmniejsze szanse na dobre działanie w chmurze publicznej.

Zaleca się przeprowadzenie oceny serwera Live Optics i wirtualizacji. Kieruj bezpośrednio te maszyny wirtualne, aby uzyskać dalsze informacje na temat ich obciążeń, konfiguracji i wydajności.

Maszyny wirtualne w warstwie Standardowa

Każda maszyna wirtualna, której przydział zasobów we wszystkich trzech kategoriach jest niższy niż 95%.

Sam wykres przedstawia liczbę maszyn wirtualnych w warstwie Standardowa i maszyny odstające. Podsumowuje całkowitą alokację zasobów zarówno dla maszyn wirtualnych standardowych, jak i odstających.

Każde środowisko jest inne.

Ponieważ żadna firma nie jest taka sama, nie ma dwóch identycznych środowisk. W niektórych alokacja zasobów może być jednolita. Doprowadziłoby to w dużej mierze do wszystkich niebieskich lub wszystkich standardowych maszyn wirtualnych.

Jednak w innych może istnieć dowolna liczba maszyn wirtualnych, które przekraczają wartości, które mają zostać uznane za unikatowe.

Ogólnie rzecz biorąc, te unikatowe maszyny wirtualne mogą mieć obciążenia, które nie są wystarczająco ogólne, aby można je było rozważyć w przypadku chmury lub hiperkonwergentnej.

Na przykład maszyny wirtualne, które są nieproporcjonalnie obciążone przypisaniami pamięci masowej, mogą lepiej nadawać się do bardziej tradycyjnej infrastruktury. Procesor i pojemność można skalować niezależnie.

Drugim przykładem mogą być te maszyny wirtualne, które mają dużą liczbę przypisanych procesorów wirtualnych.

Dostawcy chmur publicznych mają limit liczby procesorów wirtualnych, które można przypisać do maszyny wirtualnej. Jeśli maszyna wirtualna naprawdę potrzebuje takiej liczby procesorów wirtualnych, aby obsłużyć obciążenie, może nie nadawać się do chmury publicznej.

Przykładowy wykres

Wykres pokazuje, że tylko 39 (7%) z 557 maszyn wirtualnych przekracza ten 95^{% limit w} dowolnej z trzech kategorii.

Jednak duża liczba zasobów jest przypisana tylko do tych 39 maszyn wirtualnych.

• ~13% wszystkich procesorów wirtualnych jest przypisanych do tych maszyn wirtualnych.
• ~15% całej pamięci jest przypisane do tych maszyn wirtualnych.
• ~72% całej przydzielonej pojemności jest przypisane tylko do tych 39 maszyn wirtualnych!

W przypadku jakichkolwiek pytań skontaktuj się z działem pomocy technicznej Live Optics pod adresem liveoptics.support@dell.com.