Data Domain: Rozwiązywanie problemów z dużym wykorzystaniem miejsca lub brakiem dostępnej pojemności w systemach Data Domain Restorer (DDR)

 

• Jest to obszar dysku, w którym mieszczą się nowo przyswojone pliki/dane i na większości DDR pliki tam pozostają do momentu zakończenia czasu ważności/usunięcia przez aplikację tworzenia kopii zapasowych klienta
• W przypadku DDR z konfiguracją Extended Retention (ER) lub Long Term Retention (LTR) proces przenoszenia danych może być okresowo uruchamiany w celu przeprowadzenia migracji starych plików z warstwy aktywnej do warstwy archiwum lub chmury
• Jedynym sposobem odzyskania miejsca w aktywnej warstwie, które było używane przez pliki usunięte/zmigrowane, jest uruchomienie procesu odśmiecania pamięci/czyszczenia

• Może zacząć brakować dostępnego miejsca w warstwie aktywnej, powodując wyświetlenie alertów i komunikatów, takich jak poniższe:

• Jeśli warstwa aktywna zapełni się w 100%, nie będzie można zapisywać żadnych nowych danych w DDR, co może spowodować awarię tworzenia kopii zapasowych/replikacji. W tym scenariuszu mogą zostać wyświetlone następujące alerty i komunikaty:

• W niektórych okolicznościach zapełnianie warstwy aktywnej może spowodować, że system plików Data Domain (DDFS) stanie się tylko do odczytu i na tym etapie nie będzie można usunąć istniejących plików

• Wyjaśnić, dlaczego aktywna warstwa może się zapełnić
• Opisać prosty zestaw kontroli, jakie można wykonać w celu ustalenia przyczyny wysokiego wykorzystania aktywnej warstwy oraz odpowiednie czynności zaradcze

• Ten artykuł nie wyczerpuje tematu (tzn. może być mała liczba przypadków, w których aktywna warstwa DDR będzie w dużym stopniu wykorzystana/pełna z powodu nieomówionego w tym dokumencie), jednakże powinien on odnosić się do większości typowych przyczyn/problemów
• Ten artykuł nie omawia wysokiego wykorzystania warstwy archiwum lub chmury

  Aktywna warstwa DDR może doświadczać wykorzystania powyżej oczekiwań z kilku powodów:

• Kopie zapasowe i zestawy zapisu nie są poprawnie usuwane przez aplikacje do tworzenia kopii zapasowych klienta na skutek nieprawidłowych zasad przechowywania lub konfiguracji aplikacji tworzenia kopii zapasowej
• Opóźnienie replikacji powodujące przechowywanie dużych ilości starych danych w aktywnej warstwie w trakcie replikacji do replik
• Dane zapisywane w warstwie aktywnej mają niższy całkowity współczynnik kompresji niż oczekiwany
• System nie ma prawidłowego rozmiaru, tzn. ilość danych, które mogą być w danym czasie przechowywane, jest za mała
• Kopie zapasowe składają się z dużej liczby bardzo małych plików — te pliki zajmują dużo więcej miejsca niż oczekiwano przy ich zapisywaniu, jednak to miejsce powinno być odzyskane podczas czyszczenia/odśmiecania pamięci
• Przenoszenie danych, które nie jest regularnie wykonywane na systemach skonfigurowanych z użyciem ER/LTR, powodujące, że stare pliki, które powinny zostać zmigrowane do warstw archiwum/chmury, pozostają w aktywnej warstwie
• Czyszczenie/odśmiecanie pamięci nie jest regularnie wykonywane
• Zbyt duże lub stare migawki mtree, znajdujące się w DDR, uniemożliwiające oczyszczenie miejsca z usuniętych plików/danych

Krok 1 — Określ, czy trzeba wykonać czyszczenie aktywnej warstwy

System operacyjny Data Domain (DDOS) podejmuje próbę utrzymania licznika o nazwie „Cleanable GiB” dla aktywnej warstwy. Jest to oszacowanie ilości miejsca fizycznego (post-comp) potencjalnie możliwego do odzyskania w warstwie aktywnej poprzez uruchomienie operacji czyszczenia/odśmiecania pamięci. Ten licznik jest wyświetlany za pomocą poleceń „filesys show space’/’df”:
 
Jeśli:

• Wartość „Cleanable GiB” jest duża lub
• DDFS jest w 100% pełny (a więc jest tylko do odczytu)

Przed kontynuowaniem dalszych czynności opisanych w tym dokumencie należy przeprowadzić czyszczenie i umożliwić dokończenie procedury. Aby uruchomić czyszczenie, należy użyć polecenia „filesys clean start”, tzn.:
 
Aby potwierdzić rozpoczęcie czyszczenia zgodnie z oczekiwaniami, można użyć polecenia „filesys status”, tzn.:
 
Uwaga:

• jeśli nie można uruchomić czyszczenia, należy skontaktować się z działem pomocy technicznej, aby uzyskać dalszą pomoc — może to oznaczać, że w systemie wystąpił błąd brakującego segmentu, powodując wyłączenie czyszczenia.
• Jeśli jest już uruchomione czyszczenie, zostanie wyświetlony następujący komunikat, kiedy zostanie podjęta próba uruchomienia:

• Żadne miejsce na aktywnej warstwie nie zostanie zwolnione/odzyskane do momentu, aż czyszczenie osiągnie fazę kopiowania (domyślnie faza 9 w DDOS 5.4.x i wcześniejsze, faza 11 w DDOS 5.5.x i nowsze). Aby uzyskać więcej informacji na temat faz używanych podczas czyszczenia, zobacz: https://support.emc.com/kb/446734
• Czyszczenie może nie odzyskać ilości miejsca wskazanej przez „Cleanabe GiB”, ponieważ wartość ta jest zasadniczo szacunkiem. Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, zobacz: https://support.emc.com/kb/485637
• Czyszczenie może nie odzyskać całego możliwego miejsca w jednym procesie. Dzieje się tak dlatego, że w przypadku DDR zawierających bardzo duże zestawy danych czyszczenie będzie działać na części systemu plików, zawierającej najbardziej niepotrzebne dane (tj. w celu zapewnienia najlepszego zwrotu w wolnej przestrzeni dla czasu potrzebnego do prawidłowego uruchomienia). W niektórych sytuacjach niezbędne może być wielokrotne uruchomienie czyszczenia przed odzyskaniem całego potencjalnego miejsca.
• Jeśli wartość dla „Cleanable GiB” była bardzo duża, może to oznaczać, że czyszczenie nie przebiegało w regularnych odstępach czasu. Sprawdź, czy ustawiono harmonogram czyszczenia:

Po zakończeniu czyszczenia należy użyć poleceń „filesys show space’/’df”, aby ustalić, czy zostały rozwiązane problemy dotyczące wykorzystania. Jeśli wykorzystanie jest nadal wysokie, wykonaj pozostałe czynności opisane w tym artykule.

Krok 2 — Sprawdź, czy nie ma dużych opóźnień replikacji na kontekstach replikacji źródeł

Natywna replikacja Data Domain jest opracowana na podstawie pojęcia „kontekstów replikacji”. Na przykład kiedy dane mają być replikowane między systemami:

• Konteksty replikacji są tworzone na źródłowych i docelowych DDR
• Konteksty są inicjowane
• Po zakończeniu inicjalizacji replikacja będzie okresowo wysyłać aktualizacje/delty z lokalizacji źródłowej do docelowej, aby zachować dane na zsynchronizowanych systemach

Jeśli kontekst replikacji źródła ma opóźnienie, to może spowodować zatrzymanie starych danych na dysku w systemie źródłowym (należy pamiętać, że opóźnione konteksty replikacji nie mogą spowodować nadmiernego wykorzystania w systemie docelowym):

• Konteksty replikacji katalogów (używane podczas replikowania jednego drzewa katalogów w /data/col1/backup między systemami):

•  Konteksty replikacji mtree (używane do replikowania wszelkich mtree innych niż /data/col1/backup między systemami):

• Konteksty replikacji kolekcji (używane podczas replikowania całej zawartości jednego DDR do innego systemu):

 Aby określić, czy konteksty replikacji są opóźnione, należy wykonać następujące czynności:

• Określić nazwę hosta bieżącego systemu:

• Określić datę/godzinę w bieżącym systemie:

• Wyświetlić listę kontekstów replikacji skonfigurowanych w systemie wraz z ich „synchronizacją w czasie”. Należy zwrócić uwagę, że określone konteksty to takie, w których „miejsce docelowe” NIE zawiera nazwy hosta bieżącego systemu (co oznacza, że bieżącym systemem jest źródło), a „synchronizacja w czasie” jest znacząco przestarzała:

Konteksty, dla których aktualny system jest źródłem i które wykazują istotne opóźnienia lub konteksty, które nie są już wymagane, należy rozbić. Można to wykonać, uruchamiając następujące polecenie w systemie źródłowym i docelowym:
 
Na przykład, aby rozbić pokazane powyżej „interesujące” konteksty, należy uruchomić następujące polecenia w systemie źródłowym i docelowym:
 
Uwaga:

• Kiedy konteksty są rozbite, należy wykonać czyszczenie w aktywnej warstwie w celu odzyskania wolnego miejsca w aktywnej warstwie
• W przypadku używania replikacji mtree po rozbiciu kontekstów, replikacja migawek mtree może pozostać na dysku. Należy wykonać krok 5, aby zakończyć wszystkie zbędne migawki przed uruchomieniem czyszczenia.
• Jeśli źródłowe/docelowe mtree jest skonfigurowane do migrowania danych do warstw archiwum lub chmury, należy zachować ostrożność podczas rozdzielania odpowiednich kontekstów replikacji mtree, ponieważ odtworzenie/ponowna inicjalizacja tych kontekstów w przyszłości może nie być możliwa. Jest tak dlatego, że w przypadku inicjalizacji kontekstu replikacji mtree w systemie źródłowym tworzona jest migawka mtree, zawierająca szczegóły wszystkich plików w mtree (bez względu na warstwę). Migawka ta jest następnie replikowana w całości do aktywnej warstwy miejsca docelowego. W związku z tym, jeśli aktywna warstwa miejsca docelowego nie ma wystarczającej ilości wolnej przestrzeni, aby przyswoić wszystkie dane mtree ze źródła, nie będzie można wykonać inicjalizacji. Aby uzyskać więcej informacji na temat tego problemu, skontaktuj się ze swoim dostawcą pomocy technicznej
• W przypadku rozbicia kontekstu replikacji kolekcji, kontekst nie będzie mógł być ponownie utworzony/zainicjowany bez uprzedniego zniszczenia instancji DDFS w docelowym DDR (i utraty wszystkich danych w tym systemie). W związku z tym kolejna inicjalizacja może trwać dość długo i zająć przepustowość sieci, ponieważ wszystkie dane ze źródła muszą być fizycznie replikowane ponownie do lokalizacji docelowej

Krok 3 — Sprawdź, które mtree nie są już wymagane

Zawartość DDFS jest logicznie dzielona na drzewa mtree. Poszczególne klienty/aplikacje kopii zapasowych zwykle zapisują na poszczególnych drzewach mtree. Jeśli aplikacja kopii zapasowych została zlikwidowana, nie będzie mogła zapisywać/usuwać danych z DDR, co może skutkować pozostawieniem starych/zbędnych drzew mtree w systemie. Dane w tych drzewach mtree będą nadal istnieć, w nieskończoność zajmując wolne miejsce na dysku w DDR. W związku z tym należy usunąć wszelkie takie zbędne drzewa mtree. Oto przykład:

• Uzyskaj listę drzew mtree w systemie:

• Wszelkie drzewa mtree, które nie są już wymagane, należy usunąć przy użyciu polecenia „mtree delete”, tzn.:

• Ilość miejsca zużyta na dysku przez usunięte mtree zostanie odzyskana przy następnym uruchomieniu czyszczenia/odśmiecania pamięci aktywnej warstwy.

Uwaga:

• Drzewa mtree które są miejscami docelowymi dla replikacji mtree (tzn. mają status „RO/RD” na liście wyników mtree), powinny mieć rozbity odpowiedni kontekst replikacji przed usunięciem mtree.
• Drzewa mtree, które są używane jako logiczne jednostki pamięci masowej DDBoost (LSU) lub jako pule wirtualnych bibliotek taśmowych (VTL), mogą nie być możliwe do usunięcia za pomocą polecenia „mtree delete”. Aby uzyskać więcej informacji na temat usuwania takich drzew mtree, należy zapoznać się z przewodnikiem administracji Data Domain.
• Drzewa mtree, które zostały skonfigurowane do blokady retencji (tzn. mają status RLCE lub RLGE), nie mogą być usunięte. -Zamiast tego pojedyncze pliki w obrębie mtree muszą mieć przywróconą blokadę retencji i muszą być usunięte pojedynczo. Szczegółowe informacje znajdują się w podręczniku administracji Data Domain.

Krok 4 — Wyszukaj stare/zbędne migawki mtree

Migawka Data Domain przedstawia migawkę punktu w czasie odpowiedniego mtree. W związku z tym:

• Migawka będzie się odwoływać do wszystkich plików, które znajdują się w obrębie mtree po utworzeniu migawki.
• Gdy migawka nadal istnieje nawet wtedy, gdy pliki te zostaną usunięte, czyszczenie nie będzie w stanie odzyskać żadnych fizycznych obszarów wykorzystywanych na dysku. Dzieje się tak dlatego, że dane muszą pozostać w systemie, w razie późniejszego uzyskiwania dostępu do kopii pliku w migawce.

Aby sprawdzić, czy wszystkie drzewa mtree mają stare/zbędne migawki, należy wykonać następujące czynności:

• Uzyskaj listę drzew mtree w systemie za pomocą polecenia „mtree list”, jak pokazano w kroku 3
• Wyświetl listę migawek istniejących dla każdego mtree za pomocą polecenia „snapshot list”:

• Tam gdzie istnieją migawki, należy wykorzystać dane wyjściowe z polecenia „snapshot list mtree [nazwa mtree]” w celu określenia migawek, które:

• Jeśli polecenie listy migawek zostanie uruchomione ponownie, migawki te będą teraz wyświetlane jako wygasłe:

Uwaga:

• Nie można określić, ile danych fizycznych na dysku przechowuje na dysku jedna migawka lub zestaw migawek. Jedyna wartość przestrzeni skojarzona z migawką oznacza przede wszystkim wstępnie skompresowany (logiczny) rozmiar mtree podczas tworzenia migawki (jak pokazano w powyższych danych wyjściowych).
• Migawki o nazwie „REPL-MTREE-AUTO-YYYY-MM-DD-HH-MM-SS” są zarządzane przez replikację mtree i w normalnych warunkach nie trzeba wywoływać ich wygaśnięcia ręcznie (replikacja automatycznie powoduje wygaśnięcie migawek, jeśli nie są już wymagane). Jeśli takie migawki są bardzo stare, oznacza to, że odpowiedni kontekst replikacji prawdopodobnie wykazuje znaczące opóźnienia (jak opisano w kroku 2).
• Migawki o nazwie „REPL-MTREE-RESYNC-RESERVE-YYYY-MM-DD-HH-MM-SS” są tworzone przez replikację mtree w przypadku rozbicia kontekstu replikacji mtree. Celem ich użycia jest uniknięcie pełnej ponownej synchronizacji danych replikacji w przypadku późniejszego odtworzenia rozbitego kontekstu (na przykład w przypadku błędnego rozbicia kontekstu). Jeśli replikacja nie zostanie ponownie ustanowiona, można ręcznie wywołać wygaśnięcie kontekstów w opisany powyżej sposób.
• Wygasłe migawki będą nadal istniały w systemie do momentu uruchomienia następnej operacji czyszczenia/odśmiecania pamięci. Na tym etapie zostaną one fizycznie skasowane i usunięte z danych wyjściowych mtree listy migawek [nazwa mtree]. Czyszczenie może następnie odzyskać każdą przestrzeń, jaką te migawki wykorzystują na dysku.

Krok 5 — Wyszukaj nieoczekiwaną liczbę starych plików w systemie

Automatyczne pomoce z DDR zawierają histogramy pokazujące podział plików na DDR według wieku, na przykład:
 
Przydatne może być ustalenie, czy w systemie znajdują się pliki, które nie zostały usunięte/zakończono okres ich ważności zgodnie z oczekiwaniami przez aplikację tworzenia kopii zapasowej klienta. Jeśli na przykład w powyższym systemie aplikacja tworzenia kopii zapasowej dokonała zapisu, gdzie maksymalny okres przechowywania któregokolwiek z plików wynosił 6 miesięcy, jest oczywiste, że aplikacja kopii zapasowych nie usuwa/kończy okresu ważności plików zgodnie z oczekiwaniami, ponieważ w DDR jest około 80 000 plików starszych niż 6 miesięcy.

Zwróć uwagę, że:

• Za wykonanie wszystkich operacji kończenia okresu ważności/usuwania plików odpowiedzialna jest aplikacja do tworzenia kopii zapasowych.
• DDR nigdy nie kończy okresu ważności ani nie usuwa plików automatycznie. Jeśli aplikacja do tworzenia kopii zapasowych nie wyśle jednoznacznej instrukcji usunięcia pliku, plik będzie nadal znajdował się na DDR, wykorzystując przestrzeń w nieskończoność.

W związku z tym problemy takie jak te powinny być najpierw zbadane przez zespół pomocy technicznej sprzedawców aplikacji do tworzenia kopii zapasowych.

Jeśli to konieczne, pomoc techniczna Data Domain może dostarczyć dodatkowych raportów, aby:

• Podać nazwę/godzinę modyfikacji wszystkich plików w DDR według wieku (tak, aby można było określić nazwę/lokalizację wszelkich starych danych)
• Podzielić histogramy wieku plików na oddzielne raporty dla warstwy aktywnej/archiwum/chmury (w przypadku włączenia funkcji ER/LTR)

Aby to zrobić:

• Zbierz dowody zgodnie z opisem w akapicie „Collecting sfs_dump” w sekcji notatek tego dokumentu
• Otwórz zgłoszenie serwisowe u swojego zakontraktowanego dostawcy pomocy technicznej

Po usunięciu starych/zbędnych plików należy uruchomić czyszczenie/odśmiecanie pamięci aktywnej warstwy, aby fizycznie odzyskać w niej miejsce

Krok 6 — Wyszukaj kopie zapasowe obejmujące dużą liczbę małych plików

Ze względu na konstrukcję DDFS, małe pliki (zasadniczo wszystkie pliki o rozmiarze mniejszym niż około 10 MB) mogą zajmować nadmierną ilość wolnego miejsca po pierwszym zapisaniu w DDR. Dzieje się tak, gdyż architektura „SISL” (Stream Informed Segment Layout) sprawia, że małe pliki zajmują wiele pojedynczych bloków pamięci 4,5 MB na dysku. Na przykład plik 4 Kb może faktycznie wykorzystywać do 9 MB miejsca na dysku fizycznym, kiedy zostaje pierwotnie zapisany.

Takie nadmierne miejsce jest następnie odzyskiwane, kiedy jest uruchomione czyszczenie/odśmiecanie pamięci (jako że dane z małych plików są wtedy agregowane do mniejszych liczb bloków: 4,5 MB), ale mogą powodować, że mniejsze modele DDR wykazują nadmierne wykorzystanie i wypełniają się, kiedy takie kopie zapasowe są wykonywane.

Autopomoce zawierają histogramy plików podzielonych według rozmiaru, na przykład:
 
Jeśli istnieją dowody kopii zapasowych zapisujących bardzo duże liczby małych plików, system może być dotknięty znaczącym tymczasowym wzrostem wykorzystania między poszczególnymi wywołaniami czyszczenia/odśmiecania pamięci. W tym scenariuszu zaleca się zmianę metody tworzenia kopii zapasowej tak, aby uwzględnić wszystkie małe pliki w jednym większym archiwum (takie jak plik tar) przed zapisem ich w DDR. Należy pamiętać, że nie należy kompresować ani szyfrować żadnych takich archiwów (ponieważ spowoduje to uszkodzenie współczynnika kompresji/deduplikacji tych danych).

Krok 7 — Wyszukaj niższy niż oczekiwany współczynnik kompresji

Głównym celem DDR jest deduplikowanie i kompresja danych przyswajanych przez urządzenie. Współczynnik deduplikowania/kompresji jest w dużym stopniu zależny od przypadku użycia systemu oraz rodzaju przechowywanych danych, jednakże w wielu przypadkach będzie to „oczekiwany” całkowity współczynnik kompresji na podstawie wyników uzyskanych za pomocą testu słuszności koncepcji lub podobnych. Aby określić aktualny całkowity współczynnik kompresji systemu (a więc czy spełnia oczekiwania), można użyć polecenia „filesys show compression”. Oto przykład:
 
W powyższym przykładzie system osiąga całkowity współczynnik kompresji 65,3x dla aktywnej warstwy (co jest bardzo dobrym wynikiem). Jeśli jednak wartość ta wskazuje, że całkowity współczynnik kompresji nie będzie spełniał oczekiwań, mogą być konieczne dodatkowe badania. Należy zwrócić uwagę, że badanie niższego niż oczekiwany współczynnik kompresji jest złożonym tematem, który może mieć wiele przyczyn głównych. Aby uzyskać więcej informacji na temat dalszych badań, należy zapoznać się z poniższym artykułem: https://support.emc.com/kb/487055

Krok 8 — Sprawdź, czy system jest źródłem replikacji danych

W przypadku korzystania z replikacji kolekcji, jeśli system źródłowy jest fizycznie większy niż miejsce docelowe, rozmiar systemu źródłowego będzie w sposób sztuczny ograniczony, aby był zgodny z lokalizacją docelową (tzn. w miejscu źródłowym będzie obszar dysku oznaczony jako niezdatne do użytku). Powodem tego jest fakt, że w przypadku korzystania z replikacji kolekcji miejsce docelowe musi być kopią źródła na poziomie bloku, jednak jeśli źródło jest fizycznie większe niż miejsce docelowe, istnieje ryzyko zapisania w źródle zbyt dużej ilości danych, które nie mogą być replikowane do miejsca docelowego (ponieważ jest już zapełnione). Tego scenariusza można uniknąć, ograniczając rozmiar źródła w celu dopasowania do miejsca docelowego.

• Używając poleceń z kroku 2, sprawdź, czy system jest źródłem replikacji kolekcji. Aby to zrobić, uruchom „replication status” i sprawdź, czy istnieją konteksty replikacji zaczynające się od „col://” (co oznacza replikację kolekcji), które NIE zawierają nazwy hosta systemu lokalnego w lokalizacji docelowej (oznacza to, że ten system musi być źródłem kontekstu replikacji)
• Jeśli system jest źródłem replikacji kolekcji, sprawdź rozmiar każdej aktywnej warstwy systemu, logując się do obu i uruchamiając polecenie „filesys show space” — porównaj rozmiar „post-comp” warstwy aktywnej na każdym
• Jeśli źródło jest znacznie większe niż miejsce docelowe, wówczas rozmiar jego aktywnej warstwy zostanie sztucznie ograniczony.
• Aby sprawić, by całe wolne miejsce na źródle było dostępne dla danych, należy wykonać następujące czynności:

Krok 9 — Sprawdź, czy przenoszenie danych jest regularnie wykonywane

Jeśli DDR ma konfigurację Extended Retention (ER) lub Long Term Retention (LTR), będzie miał drugą warstwę systemu składowania danych (warstwę archiwum dla ER lub warstwę chmury dla LTR). W tym scenariuszu zasady ruchu danych są prawdopodobnie skonfigurowane na migrację starszych/niezmodyfikowanych danych przez drzewa mtree, wymagających retencji długoterminowej z aktywnej warstwy do innej warstwy systemu składowania danych, tak aby ilość miejsca używana przez te pliki w warstwie aktywnej mogła być fizycznie odzyskana przez czyszczenie/odśmiecanie pamięci. Jeśli zasady przenoszenia danych zostaną nieprawidłowo skonfigurowane lub jeśli proces przenoszenia danych nie jest regularnie uruchamiany, stare dane pozostaną w warstwie aktywnej dłużej niż oczekiwano i będą nadal korzystać z ilości wolnego miejsca na dysku.

• Na początku potwierdź, czy system jest skonfigurowany dla ER lub LTR poprzez uruchomienie „filesys show space” i wyszukanie warstwy archiwum lub chmury. Zwróć uwagę, że te alternatywne warstwy systemu składowania danych muszą mieć rozmiar post-comp > 0 GB, aby można je było wykorzystać:

• Jeśli system ma konfigurację ER/LTR, sprawdź zasady ruchu danych drzew mtree, aby upewnić się, że są one tak oczekiwane i ustawione, że stare dane zostaną wypchnięte do innej warstwy systemu składowania danych:

• Jeśli system ma konfigurację ER/LTR, sprawdź, czy przenoszenie danych jest zaplanowane w regularnych odstępach czasu, aby fizycznie migrować pliki/dane z warstwy aktywnej do innej pamięci masowej:

• Jeśli system ma konfigurację ER/LTR, sprawdź godzinę ostatniego uruchomienia przepływu danych:

• Po zakończeniu przepływu danych należy przeprowadzić czyszczenie warstwy aktywnej (należy pamiętać, że może być skonfigurowane tak, aby uruchamiało się automatycznie po zakończeniu przenoszenia danych), aby upewnić się, że miejsce zużyte na migrowane pliki w warstwie aktywnej zostało fizycznie zwolnione:

Krok 10 — Dodaj dodatkową pamięć do aktywnej warstwy

W przypadku przeprowadzenia wszystkich wcześniejszych kroków kończy się czyszczenie warstwy aktywnej, jednak nadal nie jest dostępna wystarczająca ilość miejsca w warstwie aktywnej, może to oznaczać, że system nie został prawidłowo dopasowany rozmiarem do otrzymywanych obciążeń roboczych. W tym przypadku należy wykonać jedną z następujących czynności:

• Zmniejszyć obciążenie robocze systemu, na przykład:

• Dodaj pamięć masową do aktywnej warstwy systemu i powiększ jej rozmiar:

Obsługa Data Domain może generować szereg raportów, w których wyświetlane są następujące informacje:

• Lista wszystkich plików w określonej warstwie (np. active/archive/cloud) uporządkowanych według wieku
• Szacowany rozmiar i współczynnik kompresji według mtree/głównego drzewa katalogów
• Lista wszystkich plików w określonym mtree uporządkowanych według wieku
• i tak dalej

W tym celu należy zebrać następujące informacje:

• Nowy pakiet pomocy technicznej z DDR — aby uzyskać więcej informacji, należy zapoznać się z poniższym:https://support.emc.com/kb/323283
• Dane wyjściowe „sfs_dump” lub „sfs_dump -c”:

• Raport lokalizacji plików (wymagany, jeśli system jest skonfigurowany dla ER lub LTR):

Aby uzyskać pomoc w gromadzeniu powyższych lub z jakimikolwiek innymi etapami tego czyszczenia archiwum, należy skontaktować się ze swoim dostawcą pomocy technicznej.