Korzystanie z terminala w systemie Ubuntu Linux na komputerze firmy Dell

Polecenie man wyświetla instrukcję dla każdego polecenia używanego w programie Terminal.

Większość poleceń powłoki akceptuje różne opcje. Aby uzyskać więcej informacji o poleceniu i listę dostępnych opcji, wybierz man — skrót polecenia instrukcji. Podaj nazwę polecenia, o którym chcesz wiedzieć więcej, jako argument. Czyli które polecenie man polecenie przy którym działa.

Przykład: Jeśli wprowadzisz polecenie man who, zostanie wyświetlony następujący komunikat.

 WHO(1)                     User Commands                     WHO(1)

 NAME
    who - show who is logged on

 SYNOPSIS
    who [OPTION}... [ FILE | ARG1 ARG2 ]

 DESCRIPTION
    -a, --all
       same as -b -d --login -p -r -t -T -u

    -b, --boot
       time of last system boot

    -d, --dead
       print dead processes

    -H, --heading
       print line of column headings

    -i, --idle
       add idle time as HOURS:MINUTES, . or old (deprecated, use -u)

    -l, --login
       print system login processes

    --lookup
       attempt to canonicalize hostnames via DNS

    -m, only hostname and user associated with stdin

 Manual page who(1) line 1

Wiele instrukcji ma długość kilku ekranów. Użyj kursora lub ARROW klawiszy bądź klawiszy Page Up i Page Down, aby poruszać się po tekście. Klawisz spacji pokazuje następny wiersz tekstu. Naciśnięcie klawisza q powoduje zamknięcie instrukcji i powrót do powłoki.

Na stronie instrukcji widać, że możemy użyć -a opcji, aby wyświetlić więcej informacji o aktywnych sesjach użytkowników.

      user@3[user]$ who -a
   

    user@3[user]$

Zapewnia to również odczyt plików pomocy dla programów, man polecenie może też zawierać informacje o powłokach, funkcjach i bibliotekach.

Jeśli nie masz pewności, w jaki sposób użyć określonego polecenia, uruchom polecenie za pomocą -h lub –help przełączników. Zostaną wyświetlone informacje o użyciu oraz lista opcji, których można użyć razem z poleceniem.

Przykład: Przykład: aby dowiedzieć się, jak korzystać z wget polecenia, wpisz wget –help lub wget -h.

      User@Ubuntu@#$ wget --help
 GNU Wget 1.12, a non-interactive network retriever.
 Usage: wget [OPTION]... [URL]...

 Mandatory arguments to long options are mandatory for short options t
 oo.

 Startup:
  -V, --version display the version of Wget and exit.
  -h, --help print this help.
  -b, --background go to background after startup.
  -e, --execute=COMMAND execute a '.wgetrc' -style command.

 Logging and input file:

Często drukuje dużo informacji do terminalu. Przewijanie może być uciążliwe. Aby łatwiej odczytać dane wyjściowe, możesz pipe za pomocą polecenia mniej. Umożliwia to przewijanie za pomocą kursora/klawiszy STRZAŁKI na klawiaturze.

Przykład: wget -help | less

 GNU Wget 1.12, a non-interactive network retriever.
 Usage: wget [OPTION]... [URL]...

 Mandatory arguments to long options are mandatory for short options t
 oo.

 Startup:
  -V, --version display the version of Wget and exit.
  -h, --help print this help.
  -b, --background go to background after startup.
  -e, --execute=COMMAND execute a '.wgetrc' -style command.

 Logging and input file:
  -o, --output-file=FILE log messages to FILE.
 :

Naciśnij klawisz q, aby zamknąć narzędzie less po zakończeniu pracy.

Aby znaleźć konkretną opcję, możesz pipe wyświetlić za pośrednictwem grep . (Na przykład: użyj następującego polecenia, aby wyszukać opcje zawierające wyraz proxy.)

wget -help | grep proxy

  User@ubuntu:~$ wget --help | grep proxy
  --no-proxy explicitly turn off proxy.
  --proxy-user=USER set USER as proxy username.
  --proxy-password=PASS set PASS as proxy password.
  User@Ubuntu:~$

Niektóre polecenia są również udokumentowane w info systemie. Zawarte tu informacje uzupełniają to, co man wyświetla polecenie.

Przykład: Wprowadź polecenie info ls, wyświetlony zostanie następujący komunikat.

   [support@support]$" info ls

Teraz można wyświetlić instrukcję z ważnymi informacjami na temat ls .

   File: coreutils.info, Node: ls invocation, Next: dir invocation, Up: Directory listing

  'ls': List directory contents
  =============================

   The 'ls' program lists information about files (of any type,
  including directories). Options and file arguments can be intermixed
  arbitrarily, as usual.

    For non-option command-line arguments that are directories, by
  default 'ls' lists the contents of directories, not recursively, and
  omitting files with name beginning with '.'. For other non-option
  arguments, be default 'ls' lists just the file name. If no non-option
  argument is specified, 'ls' operates on the current directory, acting
  as if it had been invoked with a single argument of '.'.

   By default, the output is sorted alphabetically, according to the
  locale settings in effect. (1) If standard output is a terminal, the
  output is in columns (sorted vertically) and control characters are
  output as question marks; otherwise, the output is listed one per line
  and control characters are output as-is.
  --zz-Info: (coreutils.info.gz)ls invocation, 48 lines --Top------------------
  Welcome to info version 4.3 Type C-h for help, m for menu item.

Aby przewijać stronę, należy nacisnąć klawisz spacji lub użyć kursora/ARROW klawiszy.

• W przypadku help, naciśnij H
• do quit, naciśnij Q
• Aby wyszukać element menu, naciśnij M

1. cd – Przenosi użytkownika do strony głównej, a także cd ~

2. cd.. – Powoduje powrót do poprzedniego katalogu. Rozpoczęcie w /home/user/Desktop, cd.. powoduje przejście do /home/user. Można to rozszerzyć do cd ../../ co powoduje przeniesienie dwóch katalogów z powrotem do /home.

3. cd foldername/ – Przenosi do określonego folderu w bieżącym folderze.

4. cd /some/other/path – Przenosi do ścieżki określonego folderu. Jeśli masz właściwą ścieżkę. Pamiętaj, że możesz użyć TAB klawisza do autouzupełnienia.

1. ls – Wyświetla listy wszystkich plików znajdujących się w bieżącym folderze.

2. ls -l – Zapewnia dłuższą listę zawierającą właścicieli, uprawnienia, rozmiar i datę modyfikacji.

3. ls -a – Wyświetla ukryte pliki i foldery oraz zwykłą listę.

4. ls -al – Łączy dwie opcje, aby wyświetlić zarówno ukryte pliki, jak i foldery, i wykonać to w długim formacie.

5. ls -h - Pokazuje rozmiary plików w formacie czytelnym dla człowieka KB, MB, GB, rozmiary plików zamiast bajtów. Najczęściej stosuje się z -l flagą.

6. Można przeglądać pliki w katalogach, w których nawet nie jesteś. Jeśli jestem w /home/user/Desktop i chcę wyświetlić plik w /home/user, mogę to zrobić ls ../ który wyświetla listę plików o jeden katalog wstecz.

1. cp file /path/to/folder – Kopiuje określony plik do danej ścieżki.

2. cp -r folder /path/to/folder – Kopiuje wielokrotnie zawartość folderu do innego folderu.

3. cp *.extension /path/to/folder – Kopiuje pliki zgodne z podanym rozszerzeniem do nowego folderu. Aby skopiować wszystkie pliki .doc, zmienia się na cp *.doc /path/to/folder i folder musi istnieć.

4. cp name* /path/to/folder – Kopiuje wszystkie pliki zaczynające się od name do danego folderu. Aby skopiować wszystkie pliki zaczynające się od example, zmienia się na cp example* /path/to/folder i folder musi już istnieć.

1. Składnia mv jest podobna do powyższego przykładu przy cp zwolnieniu na przykład #2. mv nie bierze -r flagi, ponieważ przeniesienie folderu powoduje również przeniesienie jego zawartości. Składnia nie jest dokładna we wszystkich sytuacjach, ale działa z powyższymi przykładami. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się ze stronami instrukcji.

1. Usuwanie plików za pomocą rm jest trwałe. Nie korzysta z kosza. Zachowaj ostrożność i upewnij się, że usuwane są tylko żądane elementy, zanim zostanie naciśnięty Enter . Zbytnie skomplikowanie poleceń usuwania nigdy nie kończy się dobrze.

2. rm file – Usuń określony plik z komputera.

3. rm -r folder – Usuń określony folder z komputera.

4. rm -rf folder – Wymusza usunięcie określonego folderu z komputera. To polecenie może zepsuć konfigurację, jeśli będzie używane nieprawidłowo.

1. Pliki można edytować za pomocą nano w terminalu w celu szybkiego i pobieżnego pełnego skonfigurowania plików. Może być to przydatne, ale obsługuje zwykłe pliki tekstowe i pliki programujące, więc takie pliki jak dokument programu Microsoft Word, nie będą się poprawnie otwierały.

2. Jeśli root jest właścicielem pliku, zwykły użytkownik nie może go edytować. nano musi być poprzedzony prefiksem sudo; w celu zapisania zmian. W przeciwnym razie otworzy się w trybie tylko do odczytu.

3. nano newfile.whatever o określonej nazwie i otworzy go do edycji.

4. nano existing_file — służy do otwierania istniejącego pliku w celu edycji.

5. Od środka nano

6. Zapisz plik, naciskając klawisze CTRL+O razem i zmień nazwę lub naciśnij klawisz Enter , aby zachować tę samą nazwę. Spowoduje to zapisanie pliku.

7. Exit nano za pomocą klawiszy CTRL+X razem. W przypadku niezapisanych zmian pojawi się pytanie, czy chcesz je zapisać.

1. mkdir folder_name – Tworzy folder o określonej nazwie

2. mkdir -p /path/to/folder/name – Tworzy każdy folder w razie potrzeby. Aby utworzyć folder /home/user/1stfolder/2ndfolderi tylko /home/user istnieje, używając mkdir -p sprawia, że oba katalogi 1stfolder, i 2ndfolder.

1. ps aux – Powoduje wyświetlenie szczegółowej listy wszystkich procesów wykonywanych w komputerze. Obejmuje to użytkownika, identyfikator procesu PID, i nazwę procesu. Za jego pomocą można wyświetlić listę procesów, a w razie potrzeby można zatrzymać niepotrzebne lub wstrzymane procesy.

1. kill PID – PID to liczba odwołująca się do procesu powodującego problem. Numer PID uzyskuje się z polecenia ps aux. Jeśli proces nie chce się zakończyć, można również określić kill -9 PID co powinno zakończyć proces w jakikolwiek sposób.

2. killall program - Killall kończy działanie by name wszystkich instancji listed program. Jeśli na przykład otwarte są 3 sesje przeglądarki internetowej Firefox, killall Firefox robi dokładnie to, kończy wszystkie sesje Firefox. kill pobierze określony numer PID tylko z powodującego problem procesu Firefox, który chcesz zakończyć.

3. xkill to sposób interfejsu użytkownika na zamknięcie okien kliknięciem. Wpisanie xkill spowoduje wyświetlenie ikony czaszki, po czym kliknięte okno zostanie zamknięte.

1. Pipes są wyświetlane jako straight bar, Inaczej znany jako klawisz | .

2. Jest to rzadko używany klawisz w systemie Windows, ale często znajduje się na klawiszu lewego ukośnika.

3. Służą do łączenia poleceń. Pipes weź dane wyjściowe jednego polecenia i poprowadź je, aby były użyte jako dane wejściowe dla drugiego polecenia, jeśli są powiązane z sobą.

4. Zapoznaj się z zasobami online, aby uzyskać więcej informacji na temat pipes i ich użycia, ponieważ są na nich zapisane woluminy.

1. > używa się overwrite do nadpisywania zawartości istniejących plików poprzez zastąpienie ich danymi wyjściowymi z nowego polecenia.

2. >> używa się append informacji o istniejących plikach. Przydatne przy rejestrowaniu akcji.

3. Example: ps aux > processes.log wysyła dane wyjściowe ps aux do pliku processes.log w celu wyświetlenia danych wyjściowych polecenia w edytorze tekstu i nadpisuje bieżącą zawartość pliku.

1. tee używa się razem z | w celu przesłania danych wyjściowych polecenia w inne miejsce. Przydatne, jeśli wystąpiły błędy, których użytkownik nie zauważył. W ten sposób wszystkie dane wyświetlane na ekranie są również przechwytywane do pliku.

2. Przykład: dmesg| tee boot.txt uruchomi polecenie dmesg co wyświetli początkowe informacje o rozruchu. Polecenie | wysyła dane wyjściowe dmesg na tee, który wykonuje swoje zadanie, wysyłając je do terminalu i do pliku dziennika boot.txt.

1. Czy chcesz uruchomić plik w bieżącym katalogu po tym, jak został on oznaczony jako wykonywalny? Polecenie ./ Operator może uruchomić plik jako normalny użytkownik, pod warunkiem, że nie są potrzebne uprawnienia konta root. ./ dosłownie oznacza in the current directory więc nie działa on na plikach poza obecnym katalogiem.

2. Jeśli konieczne jest uruchomienie pliku, który nie znajduje się w bieżącym katalogu, należy wprowadzić ścieżkę do odpowiedniego programu działającego. Jeśli jest to program w języku Python, to jest python /path/to/file a jeśli jest to plik powłoki, to jest sh /path/to/file jako przykład. Istnieją inne programy, ale te są najpopularniejsze.

3. Jeśli użytkownik chce uruchomić plik z uprawnieniami konta root, ponieważ wyświetla się operation not permitted?. Należy poprzedzić to polecenie prefiksem sudo. Podobnie jak w powyższym przykładzie, sudo python /path/to/file uruchamia skrypt z uprawnieniami root.

4. Jeśli chcesz uruchomić program interfejsu użytkownika z terminala, wpisz nazwę programu — case sensitive! i uruchomi się. Uniemożliwia to korzystanie z bieżącego terminalu. Zamknięcie terminala, gdy program jest otwarty, również kończy działanie programu. Lepszym sposobem jest uruchomienie programu w tle z użyciem program_name a następnie za pomocą słowa exit na terminalu, aby go zamknąć i kontynuować proces.

5. Aby uruchomić program interfejsu użytkownika z uprawnieniami root z terminalu, należy go poprzedzić prefiksem gksudo lub gksu a nie sudo. Korzystanie z sudo do uruchamiania aplikacji interfejsu użytkownika to zły nawyk, którego należy unikać.

6. not użyj sudo tylko dlatego, że coś się pojawia Operation not permitted. Pamiętaj, że możesz destroy komputery, uruchamiając polecenia w niewłaściwym miejscu z uprawnieniami root. Upewnij się, że pliki pochodzą z wiarygodnych źródeł.